ابزارهای لایه برداری پوست

با توجه به نوع پوست، می‌توان از ابزارهای مختلفی برای برداشتن لایه سطحی پوست استفاده کرد؛ رایج‌ترین آنها عبارتند از:

• براش پاک کننده پوست: این براش‌ها دارای موهای نرمی هستند که به آرامی بیرونی‌ترین لایه پوست را حذف کرده و برای پوست معمولی و چرب مناسب است.
• اسفنج لایه بردار: این ابزار نسبت به براش نرم‌تر است. اسفنج پوست را لایه برداری کرده و باعث تحریک پوست نمی‌شود.

لایه برداری شیمیایی

اگر لایه بردار فیزیکی برای شما موثر نیست، زمان آن رسیده که از لایه بردارهای شیمیایی استفاده کنید. این نوع لایه بردارها از مواد شیمیایی مختلف و سازگار با پوست ساخته شده‌اند و در زمان استفاده قادرند سلول‌های مرده پوست را در خود حل کرده و از بین ببرند. استفاده از لایه بردار شیمیایی فواید زیادی برای پوست دارد، از جمله:

• چروک‌های ریز را محو می‌کند.
• بافت پوست را بهبود می‌بخشد.
• باعث درخشندگی پوست می‌شود و به این ترتیب ظاهر اسکار، ملاسما و آفتاب سوختگی را بهبود می‌بخشد.
• دارای خواص ضد‌التهابی است و باعث کاهش قرمزی و لک ناشی از آکنه، روزاسه و سایر مشکلات پوستی می‌شود.

در تمام لایه بردارهای شیمیایی از دو نوع اسید استفاده می‌شود. این ترکیبات به محض تماس با پوست، اثربخشی خود را آغاز می‌کنند و نیازی به ماساژ بر روی پوست یا استفاده از براش نیست. این دو اسید به شرح زیر هستند:

• اسید آلفا هیدروکسی AHA: این نوع اسید به طور طبیعی در بسیاری از میوه‌ها وجود دارد و سلول‌های مرده را از پوست جدا می‌کند. این اسید پروتئین اتصال دهنده سلول‌های مرده با سطح پوست (کراتین) را در هم می‌شکند و باعث جدایی آنها می‌شود. اسید آلفا هیدروکسی یک ماده ملایم است که باعث رفع چروک‌های ریز، بهبود لک و منافذ بزرگ پوست می‌شود. در بین اسیدهای هم خانواده آلفا هیدروکسی که در لایه بردارها استفاده می‌شوند، می‌توان به اسید گلیکولیک، لاکتیک، تارتاریک، سیتریک و مالیک اشاره کرد.
• بتا هیدروکسی اسید BHA: اگر دارای پوست مستعد به آکنه یا چرب هستید، اسیدهای خانواده بتاهیدروکسی لایه بردارهای خیلی خوبی هستند، چرا که این نوع اسیدها نسبت به گروه AHA به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ می‌کنند. این مواد شیمیایی سلول‌های مرده داخل روزنه‌های پوست را از بین برده و باعث کاهش چربی و تولید سبوم می‌شوند. این تاثیر احتمال بروز جوش و آکنه را کاهش می‌دهد.

عوارض لایه برداری شیمیایی

لایه برداری شیمیایی اگر به درستی و برای کاندیدای مناسب انجام نشود، منجر به بروز عوارض مختلف می‌شود، برخی از آنها به شرح زیر هستند:

• قرمزی و التهاب پوست که ممکن است تا چند ماه طول بکشد.
• اسکار که به ندرت بروز میکند و مصرف آنتی بیوتیک و داروهای استروئیدی به بهبود آنها کمک می‌کند.
• تغییر در رنگ پوست که معمولا در افراد دارای پوست تیره بیشتر رخ می‌دهد و ممکن است همیشگی باشد.
• عفونت یکی دیگر از عوارض لایه برداری شیمیایی است.
• در صورتی که لایه برداری شیمیایی به شکل عمیق انجام شود، ممکن است به قلب، کلیه یا کبد آسیب برساند.

لایه برداری شیمیایی پوست به همه افراد توصیه نمی‌شود. افرادی که شرایط زیر را دارند، بهتر است از این متد استفاده نکنند:

• افرادی که طی 6 ماه گذشته داروی ضد آکنه خوراکی حاوی ایزوترتینوئین مصرف کرده‌اند.
• سابقه بروز کلوئید دارند.
• خانم‌هایی که باردار هستند.
• کسانی که دچار تبخال می‌شوند.